بسم الله الرحمن الرحیم

اِلهی عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ،
وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاء
وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ

واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکى ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، اُولِی
الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُم

فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَریباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛

یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی
فَاِنَّکُما کافِیانِ ، وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ ؛
یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ ؛

الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی ، السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ ، بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرینَ

یه_سلام_دوباره
براے کسایے که
قلبشون کبوتر حــــرمه
کسایے که
دلشون با اسم امام مهربون آروم مے‌گیره

عاشقانه و با شوق،
زمزمه کن صلوات خاصه امام رضا (ع) رو:

اللهّـــمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضـا
المرتَضی، الامــام التّقی النّقی و حُجَّتکَ
عَلی مَنْ فَــوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری
الصّدّیق‌ الشَّهید صَلَوةً کثیرَةً تامَة زاکیَةً
مُتَواصِلــةً مُتَواتِـــرَةً مُتَرادِفَـــه کافْضَل
ماصَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ

جرج جرداق،دانشمند مسیحی:

ای علی!
اگربگویم تو ازمسیح بالاتری، دینم نمی‌پذیرد؛
اگر بگویم اوازتوبالاتر است، وجدانم نمی‌پذیرد؛
نمی‌گویم خداهستی،
پس خودت به مابگو؛
ای علی!
توکیستی؟

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

شهریار

آیت الله حق شناس(ره) :

 اگر اراده کنی که خودت را حفظ بکنی

پروردگار هم در هنگام ارتکاب به معاصی

برای تو ایجاد مانع می‎کند.

«الهی وَاِلی غَیْرِکَ فَلا تَکِلْنی. اِلهی اِلی مَنْ تَکِلُنی؟ اِلی قَریبٍ فَیَقْطَعُنی اَمْ اِلی بَعیدٍ فَیَتَجَهَّمُنی اَمْ اِلَی الْمُسْتَضْعَفینَ لی وَاَنْتَ رَبّی وَمَلیکُ اَمْری اَشْکُو اِلَیْکَ غُرْبَتی وَبُعْدَ داری وَهَوانی عَلی مَنْ مَلَّکْتَهُ اَمْری.»

خدایا، مرا به که واگذار می‌کنی؟ به نزدیک تا با من به دشمنی برخیزد؟ یا به بیگانه تا با من با ترش‌رویی برخورد کند یا به آنان که خارم می‌شمرند؟ و حال اینکه تو خدای من و زمامدار کار منی. من به تو شکایت می‌کنم؛ از غربتم و دوری خانه آخرتم و سبکی‌ام نزد کسی که اختیار کارم را به او دادی.

|قسمتی از دعای عرفه|