«الهی وَاِلی غَیْرِکَ فَلا تَکِلْنی. اِلهی اِلی مَنْ تَکِلُنی؟ اِلی قَریبٍ فَیَقْطَعُنی اَمْ اِلی بَعیدٍ فَیَتَجَهَّمُنی اَمْ اِلَی الْمُسْتَضْعَفینَ لی وَاَنْتَ رَبّی وَمَلیکُ اَمْری اَشْکُو اِلَیْکَ غُرْبَتی وَبُعْدَ داری وَهَوانی عَلی مَنْ مَلَّکْتَهُ اَمْری.»
خدایا، مرا به که واگذار میکنی؟ به نزدیک تا با من به دشمنی برخیزد؟ یا به بیگانه تا با من با ترشرویی برخورد کند یا به آنان که خارم میشمرند؟ و حال اینکه تو خدای من و زمامدار کار منی. من به تو شکایت میکنم؛ از غربتم و دوری خانه آخرتم و سبکیام نزد کسی که اختیار کارم را به او دادی.
|قسمتی از دعای عرفه|
رسول اکرم (ص) : زیاد سجده کن .
زیرا همانگونه که بادبرگ درختان را می ریزد ،
سجده گناهان را می ریزد.
- گریه نکردن از سختی دل است.
- سختی دل از گناه زیاد است.
- گناه زیاد از آرزوهای زیاد است.
- آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است.
- فراموشی مرگ از محبت به مال دنیاست.
- محبت به مال دنیا سرآغاز همه خطاهاست.
امام علی(ع)
الحمدُلله الّذی تَحبّبَ إلَیَّ وَ هُوَ غَنیٌّ عنّی
سپاس خدایی را که مرا دوست دارد
در حالی که از من بی نیاز است!
ابوحمزه
یادم باشد
همیشه یکی هست
که بدون چشم داشت
دوستم دارد…
