شیخ رجبعلی خیاط (ره):
خداوند به قدری مهربان است که گویا فقط همین یک بنده را دارد.
که دائم به او می گوید: این کار را بکن و آن کار را مکن، تا درست بشوے.

امام صادق علیه السلام:
خدای متعال به داوود(ع) وحی کرد،
چون بندهام برایم یک حسنه بیاورد، با همان یکی، بهشتم را بر او روا میدارم.
داوود گفت: پروردگارا! آن یک حسنه چیست؟
فرمود: “بندۀ مؤمنم را خوشحال کند"، اگر چه به دانهای از خرما باشد.
داوود گفت: حق دارد آنکه تو را شناخت امیدش را از تو قطع نکند.
الکافی، ج2، ص189

بارالها؛
ﺍﮔﺮ ﻟﻐﺰﯾﺪﻩ ﮔﺎﻫﯽ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﭘﺎﯾﻢ، ﺑﺒﺨﺸﺎﯾﻢ
ﻭ ﮔﺮ ﺍﺯ ﻓﺮﺵ ﺯﯾﺮﻡ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﭘﺎﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮐﺮﺩﻡ،
ﺧﻄﺎ ﮐﺮﺩﻡ

خدا تنها روزنه امیدی است که هیچ گاه بسته نمی شود …
تنها کسی ایست که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد …
با پای شکسته هم می توان سراغش رفت …
تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد …
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند …
وقتی همه پشت کردند آغوش می گشاید …
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت می شود …
و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام می گیرد نه با تنبیه کردن …

