​بسم الله الرحمن الرحیم اِلهی عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاء وَضاقَتِ الاْرْضُ ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکى ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ والرَّخاءِ ؛ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ، اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُم فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَریباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ ، وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ ؛ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ ؛ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی ، السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ ، بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرینَ  

​یه_سلام_دوباره

براے کسایے که

قلبشون کبوتر حــــرمه

کسایے که

دلشون با اسم امام مهربون آروم مے‌گیره

عاشقانه و با شوق،

زمزمه کن صلوات خاصه امام رضا (ع) رو:

اللهّـــمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضـا

المرتَضی، الامــام التّقی النّقی و حُجَّتکَ

عَلی مَنْ فَــوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری

الصّدّیق‌ الشَّهید صَلَوةً کثیرَةً تامَة زاکیَةً

مُتَواصِلــةً مُتَواتِـــرَةً مُتَرادِفَـــه کافْضَل

ماصَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ

 آیـت الـله مجتهــدی (ره) :  هیچ دعایی را کوچک نشمارید، شاید استجابت در همان دعا باشد.

 بعد از هر نماز دست خود را بلند کن و حاجت از خدا بخواه، هرکس بعد از نماز یک دعا پیش خدا دارد که حاجت بگیرد،‌آن وقت بلند می شود و میرود.

 تا نماز خود را خواندی بلند نشو، برو و تعقیبات بخوان،‌دعا بخوان.  

همانطور که بادبادک بدون دنباله بالا نمی رود،‌نمازم بدون تعقیبات بالا نمی رود.

 بعد از نماز حتما تعقیبات بخوان، بنشین در ِ خانه خدا و گدایی کن و حاجت بخواه  

انسان باید در گدایی از خدا سماجت کند، خود خدا می فرماید: «اُدعوُنی اَستَجِب لَکُم»  شما بخوانید مرا، من دعایتان را مستجاب می کنم

 چرا از عبادت لذّت نمی بریم؟

 حضرت آیت الله جوادی آملی فرمودند:

 اگر انسان مریض،شیرین ترین و خوشمزه ترین گلابی و میوه راهم بخورد،لذّت نمی برد..

 در بُعد معنوی و عبادت هم این گونه است.

 کسی که ((فی قلوبهم مرض)) یعنی قلبش بیمار است، از نماز و عبادت لذّت نمی برد و گاهی هم خسته می شود.

بیماری قلب همان گناهان است.

تا انسان گناه را ترک نکند ، علاوه بر این که از عبادت لذّت نمی برد،بلکه خسته هم می شود.

اللهم الرزقنا توفیق طاعه و بعد المعصیه…

 متکبرها به بهشت نمی روند

 امام علی علیه السلام:خداوند، مخلوقات خود را آزمایش می‌کند، تا بد و خوب از هم مشخص شوند و تکبّر و خودپسندی را از آنها دور کند. پس، از آنچه خداوند نسبت به ابلیس انجام داد عبرت گیرید، زیرا اعمال فراوان و کوشش‌های مداوم ابلیس با تکبّر از بین رفت.او شش هزار سال عبادت کرد، امّا با ساعتی تکبّر، همه را نابود کرد. چگونه ممکن است پس از ابلیس، فرد دیگری همان اشتباه را تکرار کند و سالم بماند؟ نه؛ هرگز! خداوند هیچ گاه انسانی را برای عملی وارد بهشت نمی‌کند که برای همان عمل، فرشته‌ای را محروم کرده است. نهج البلاغه ، خطبه192