وقتی متوجه می شوید که
در موقعیت کمک به کسی قرار دارید
شاد باشید و احساس خوشبختی کنید
چرا که خدا دارد دعای او را
از طریق شما مستجاب می کند
یادتان باشد هدف ما
در دنیا گم شدن در تاریکی نیست
بلکه چراغ راهنما بودن
برای دیگران است
تا شاید بتوانند راه را
بواسطه ما پیدا کنند…
شاید ما، دعای عهدی که قولش را امروز داده بودیم، فردا هم اگر بخوانیم؛ اتفاقی نیافتد. شاید امروز هم نشود که نمازمان را اول وقتش بخوانیم و آب از آبِ زندگیمان تکان نخورد. شاید برنامههای زیادی را که برای محرم و صفرمان چیدیم، تا محرم و صفر سال بعد هم به سراغشان نرویم و اتفاقاً مشکلی هم پیش نیاید.
امّا فقط کافیست لحظهای به این فکر کنیم که اماممان “هل من ناصر ینصرنی” گفته و منتظر است یک قدم، فقط یک قدم کوچک، به سمتش برداریم؛ آن وقت آیا رواست یکسال و یکهفته و یکروز که هیچ،” یکلحظه” هم پشتِ درِ دلمان منتظرش بگذاریم؟!
آنکه میگوید: “از شنبه، هفتهی بعد، شبقدر سال آینده…” ؛ ندای شیطان است. از همین ماه ، همین هفته، امروز و “همین لحظه"، به سمت او برویم. او که منتظَرِ منتظِر است…
امام رضا علیه السلام : هرگاه میخواهی دعایت به عرش برسد و مستجاب گردد، اول در حق پدر و مادرت دعا کن.
بحار الانوار ج 61 ص381
حضرت آیتالله بهجت (ره):
خوب است انسان در هر کار خیری که پیش میآید و میتواند آن را انجام دهد، فرصت را مغتنم بشمارد و خود را از آن محروم ننماید زیرا فردای قیامت به هر یک از آنها شدیداً محتاج خواهیم شد.
( در محضر بهجت، ج1، ص63)
الّلهُـمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج