▪️محکوم نکردن این جرم بزرگ به بهانه آزادی بیان، عوام فریبی است.
گناه بزرگ و نابخشودنی یک نشریّهی فرانسوی در اهانت به چهرهی نورانی و قدسی حضرت رسول اعظم “صلّی الله علیه و آله” بار دیگر عناد و کینهی شرارتبار دستگاههای سیاسی و فرهنگی دنیای غرب با اسلام و جامعهی مسلمانان را آشکار ساخت. بهانهی آزادی بیان برای محکوم نکردن این جرم بزرگ که از سوی برخی سیاستمداران فرانسوی گفته شده کاملاً مردود و غلط و عوامفریبانه است.
1399/6/17
ما بهش میگیم آقـــا
همون کہ برای بدحجابا فرمود:
او یک نقصے دارد
مگر من نقص ندارم؟
نقص اوظاهر است
نقصهاے من باطن است
با این رفتارشون خیلیا محجبہ شدن
مِنْ اَینَ لِیالْخَیرُ یا رَبِّ وَ لا یوُجَدُ اِلاّ مِنْ عِنْدِکَ
وَ مِنْ اَینَلِی النَّجاه وَلا تُسْتَطاعُ اِلاّ بِکَ
از کجا خیری به دست آورم ای پروردگار من با اینکه خیری یافت نشود جز در پیش تو؛ و از کجا نجاتی برایم باشد در حالی که نجاتی نتوان یافت جز به کمک تو …
• دعای ابوحمزه ثمالی
﷽
مهمان امام حسین (علیه السلام) :
شیخ رجبعلی خیاط می فرمود :
در روزهای اوایل هیئت ، مایل بودم تمام کارهای مجلس را خودم انجام دهم، خودم مداحی می کردم، چای می دادم و اغلب کارهای دیگر. شبی مشغول دادن چای به عزاداران بودم که دیدم جوانی که اصلا ظاهر مناسبی نداشت وارد مجلس شد و گوشه ای نشست ، یقه اش باز بود و گردنبند به گردنش ، وضع لباسش هم خیلی نامناسب بود، به همه چای تعارف کردم تا رسیدم به جوان، چشمم به پایش افتاد دیدم جورابی نازک شبیه جوراب های زنانه به پا دارد. غیظ کردم و با عصبانیت سینی چای را مقابلش گرفتم، یکی از استکان ها برگشت و چای روی پایم ریخت و سوخت. از این سوختگی زخمی در پایم بوجود آمد که خیلی طول کشید تا خوب شود، برای خودم هم این سوال پیش آمده بود که چرا زخم پایم خوب نمی شود. شبی به من گفتند: شیخ! آن جوانی که با عصبانیت چای به او تعارف کردی ، هر چه بود مهمان حسین علیه السلام بود ، نباید چنین رفتاری را با او مرتکب میشدی.
کشکول کشمیری ، صفحه 123