امیرالمؤمنین علیه السلام:
در سالم بودن آدمى، همین بس که عیوب دیگران را کمتر در ذهن خود نگه دارد
حَسبُ المَرءِ… مِن سَلامَتِهِ قِلَّةُ حِفظِه لِعُیوبِ غَیرِهِ
میزان الحکمه جلد8 صفحه 332
سلام مولای مهربان من ..
میدانستی تمام ثانیه های حضورم در هستی با حضورت در هستی گره خورده …
آنچنان با منی که گاهی خودم را هم فراموش می کنم ..
نمی دانم من تو را بی نهایت دوستدارم یا تو من را
.. اما فکر کنم - تو - بیشتر من را دوستداری
چرا که اکثر اوقات فکرت را ، یادت را ، خیالت را ،
صدای قدم هایت را ،
شور جاریه حضورت را به سراغ دل من میفرستی
که بدانم چقدر به یاد من هستی و مرا دوست داری ..
جانم به قربان دل مهربانت مولای من ..
می دانم این هزار سال را هم بهانه ی دوست داشتنم
در پرده ماندی که انسان شوم و به نزدیکیه دروازه ی انتظارت برسم ..
کاش من هم ترا همین اندازه دوست می داشتم
تا لااقل یک سال، نه یک ماه نه یک هفته نه یک روز نه یک ساعت را با یاد تو بگذرانم ..
برایم دعا کن مولای من که تا آمدنت ،
خونِ دل خوردنِ امام زمان
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ:
«ﺁﺯﺭﺩﮔﻰ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﻬﺪﻯِ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﻯِ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥِ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭِ ﺧﻮﺩ ﻣﺘﺤﻤّﻞ می ﺷﻮﺩ، ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺯﺣﻤﺎﺗﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اکرم ﺍﺯ ﺟﺎﻫﻠﺎﻥِ ﺯﻣﺎﻥِ ﺧﻮﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ:
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ، ﺳﻨﮓ ﻭ ﺩﺭﺧﺖ ﻭ ﭼﻮﺏ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺘﻴﺪﻧﺪ. ﻗﺎﺋﻢ، ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﻗﻴﺎﻡ ﻛﻨﺪ، ﻣﺮﺩﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺄﻭﻳﻞ (تفسیر) ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ».
مولای غریبم
هر چه به خود نگاه میکنم
میبینم
من فقط دردهایم را برایتان گفتهام!!
و تنها هنگامِ پریشانیهایم یادتان افتادهام…
دلنگرانم
نکند خسته شده باشید از من؟
راستی بعد از این همه
آیا دیگر صدایم را میشنوید؟
بزرگی میگفت
هرگاه خداوند امامی برای بندگانش برگزید، به او شرح صدر و حوصله فراوان داد.
مهربان من
چه صبورانه پای حرف های دلم نشستید،
من هزاران حرف دارم هنوز…