تمام دنیا را بگردی هیچکس جز مادر دوستت نخواهد داشت از آن دوست داشتن‌های تمام نشدنی. تمام دنیا را بگردی هیچکس جز پدر غصه دار غمهایت نیست
پس دنیایت را به پایشان بریز
گاهی دست وصورت “مادر"و “پدرت"را ببوس، این بوسه معجزه ای میکند!!که وصف ناشدنی ست… گاهی همین بوسه، گره گشای تمام مشکلاتت می شود،شک نکن.
تامیتوانے
مهربان باش!
خدا مهربانے را
پس انداز ذخیره
عمرت میڪند…
تا میتوانے
دستگیر باش!
خدا درهاے رحمتش را
تا بینهایت برویت باز میڪند…
در محضر حاج اقا دولابی ره:
هرجا خدا امتحانت ڪرد،و یڪ خورده عقب رفتی،غصه نخور.این امتحان لازم بود تا به ناقص بودن خود پی ببری.یڪ ڪمی تلاش می ڪنی جبراݧ میشود،امتحان فضل خداست و برای رشد خلق نافع و لازم است..
خدا ما را دوست دارد،نسبت به ما بی‌تفاوت نیست؛
پس هیچ‌گاه ما را در امتحانی قرار نمی‌دهد که نتوانیم از عهده‌ی آن برآییم و ما را در معرض معصیتی قرار نمی‌دهد که نتوانیم توبه کنیم؛
ناامیدی از چنین خدایی واقعا گناه کبیره است..!
همین امید و اطمینان به محبت خدا و یادآوری آن رشد دهنده است..!
حجت‌الاسلام پناهیان
حاج اسماعیل دولابی ره
اگر غلام خانه زادی پس از سالها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن ،روزی غصه دار شود وبگوید: فردا من چه بخورم؟
این توهین به صاحبش است
و با غصه خوردن صاحبش را اذیت می ڪند.بعد از عمری روزی خدا را خوردن،جا ندارد،برای روزی فردایمان غصه دارو نگران باشیم.
