منجی خواهی در قرآن
در طول تاریخ، توده های مردم برای رها شدن از بلاها و فتنه ها، ظهورِ “نجات دهنده ای” را انتظار می کشیدند!
در قرآن، کلمه ی “نجات” با همین لفظ آمده (نَجَّیناهُ).. مانند نجاتِ نوح از غرق شدن در آن طوفان بزرگ! نجات لوط از شهری پر از مردمان آلوده! نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعونیان!!
و این شد که خدا پس از اتمام حجت کسانی که شایستگی زندگی پاک را نداشتند از گردونه ی تاریخ، حذف کرد؛ کسانی که نوح را تکذیب کردند ›› نابود شدند! در واقعه ی قوم لوط ›› اهالی آن شهر باصاعقه ای سوزانده شدند! و فرعونیان نیز در نیل غرق شدند!!
لذا این فریادِ منتظران که «أینَ هادِمُ أبنیَةِ الشِّرکِ وَ النّفاق» ریشه ی قرآنی دارد…
“شعراء169، یونس73، انبیاء71، بقره49″
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍوآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ
امام حسن مجتبی علیه السلام :
هرگاه دیدى کسى با آبروى مردم بازى مى کند، سعى کن که تو را نشناسد؛ زیرا آبروى آشنایانش کمترین ارزش را نزد او دارد
[ إذا سَمِعتَ أحَدا یَتَناوَلُ أعراضَ الناسِ فاجتَهِدْ أن لا یَعرِفَکَ ؛ فإنَّ أشقَى الأعراضِ بهِ مَعارِفُهُ ]
میزان الحکمه : جلد6 صفحه200
کشتی نوح نشد پر که بیایی آقا
خبر از آمدن ات نیست کجایی آقا
درد بالاتر از این نیست که غایب باشی
گله داریم از این درد جدایی آقا
جمعه ی آمدنت باز به تاخیر افتاد
نرسیده است چرا از تو صدایی آقا
جان خوبان دو عالم گل نرگس برگرد
دل ما خواسته تا دل بربایی آقا
ماه آن روی تو را دید سپس روشن شد
آفتابی به خدا در همه جایی آقا
همچنان منتظر و چشم به راهت هستیم
عمرمان رفت شما منجی مایی آقا