داشتم فکر میکردم…
پاییز هم فصل قشنگی است
برایِ آمدنت!
چقدر مِـهرش به مـهربانیِ تو میآید
و بارانش به اشکهایِ من…
حــاجحسینیکتامیگه :
اگهمیخواییهروزۍدورتابوتت
بگردن؛
امروزبایددورامامزمانبگردی !
العبد محمد تقی بهجت:
حرفهای عادی علی (علیهالسلام) حکمت است. علی (علیهالسلام) و معاویه هر دو در قوس هستند، یکی متصاعد [بالا رونده] و دیگری متسافل [پست گردنده]، و هر دو در حرکتند، یکی «إِلَی الرفیقِ الأعْلی»، و دیگری «إِلَی النارِ الهاوِیةِ».
اعمال علی (علیهالسلام) و اعمال دشمنانش در معرفی هر کدام به تقوا و عدمش کافی است!
در محضر بهجت،ج٣، ص١۴٧
امام حسین (علیه السلام)، هنگامی که به ایشان گفته شد: ای فرزند پیامبر خدا! چگونه صبح کردی؟
فرمودند : صبح کردم، در حالی که پروردگارم بر فراز من و آتش، جلوی من است و مرگ، مرا میجوید و حساب، مرا احاطه کرده است و من، در گروِ عمل خویشم.
نه آنچه دوست دارم، مییابم و نه میتوانم آنچه را ناخوش دارم، از خود برانم.
کارها به دست غیرِ من است.
اگر بخواهد، عذابم میکند و اگر بخواهد، از من درمی گذرد. پس کدام فقیر، فقیرتر از من است؟
الأمالی للصدوق: ص ۷۰۷ ح ۹۷۱ و من لا یحضره الفقیه: ج ۴ ص ۴۰۴ ح ۵۸۷۳