«و ان الرّاحل الیـک قریب المسافه» اگر کسـے به طرف خدا برود، او خیلی نزدیک است

ای عـــشق،
چه در شرح تــو جـــز عشق بگویــم ؟

قایقی ساخته ام
جنسش از راز و نیاز
بادبانش از صبر، دکلش از ایمان
در شبی مهتابی
سفری دور و دراز، می کنم از لب دریا آغاز
دل به امواج بلا خواهم داد
اگرم ساز مخالف زند و باد به همراهی طوفان خواهد
که مرا منصرف از راه کند
راه بیراهه کند، مضطر و درمانده کند،
باکی نیست …
من به همراه دعایی، و به دل قطب نمایی دارم
و اگر در طی راه
به عنادی شکند زورقِ امیدِ مرا گردابی
باز اندوهی نیست …
بازوانی دارم
میزنم آب و شنا می کنم و میدانم
که «« خدایی »» دارم
که اگر خسته شدم دست گیرد بی شک
و به ساحل برساند به یقین …

چقدر اتفاق افتاده
که فکر می‌کردیم
دیگه نمی تونیم
اما خدا همه چیو درست کرد …!؟

خدایا!
بابت همه چیزایی که به صلاحمون نبود و نشد، شکرت!!
حتی اگه براش گریه کردیم، حتی اگه غر زدیم، حتی اگه ازت شاکی شدیم …