شخصی به آیت الله بهاء الدینی (ره) گفت : آقا جان ! .. دعا کنید من آدم شوم !
فرمودند : « با دعا کسی آدم نمی شود »
شده است بدون ریختن چای خشک در آب جوش ، چایی بخوری ؟!
شده است بدون مایه زدن به شیر ، پنیر درست شود ؟!
شده است بدون خوردن آب و غذا سیر شوی ؟!
شده است بدون الکتریسیته ، لامپ روشن شود ؟!
بدون علم و عمل صالح نیز آدم شدن ، محال است.
و این شد حکایتِـ عاشقۍ!
آوارھ بودم،
پناهم دادۍ…
- مُناجاةُالمُحِبِّین…
نجویم جدایۍ زِ آغوش تو…
خداوند می فرماید :
هرچه دیدی هیچی مگو !
من هم هرچه دیدم هیچی نمیگم …
یعنی تو در مصائب صبور باش
و چیزی نگو، منم در خطاهایت چیزی نمیگم !
هرچه درد را آشکارتر کنی، دوا دیرتر پیدا میشود.
اگر با ادب بودی و چیزی نگفتی راه را نشانت میدهد …
باید زبانت را کنترل کنی ولو اینکه به تو سخت بگذرد ؛ چون با بیانش مشکلاتت رو چند برابر میکنی !
صبور باش راه باز میشود …
“حـــاج اسماعیــل دولابـی”
