هرگاه تنها شدی
خدا را بسیار یاد کن…
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ خوبی ﮐﺮﺩﻥﻫﺎﯾﺖ
فقط برای خدا باشد، ﺩیگر ﻗﺪﺭ نشناسی
برایت اهمیتی ندارد. چون میدانی خدا
به جایِ همه، برایت جبران خواهد کرد…
«و یعلَمُ ضَمیرَ الصّامِتین…»
دلم می‌خواهد بنشینم روی سجاده
و سکوت کنم و تو گوش کنی …
هُوَ الوَکیل “
•
بیخیالِ عالم باش
مثلِ گنشجکان نشسته بر خطّ ممتد آسمان
همانها که فارغ از هیاهویِ عالم
ساعت ها در افقی دور دست
محوِ جمال آن همیشه همراهشان،
نغمه خوان، تسبیح میگویند و گاه
سبک بار در آسمان رها میشوند…
همانها که از دنیا به دانه ای بسنده میکنند…
توقعی ندارند…
میدانند حکایتِ دنیا و آدم هایش
افسانه ای است فانی…
که میگذرد…
حتی سریع تر از زردیِ پاییز…
همانها که میدانند دنیا دامِ صیّادی است
هر که به دنبال آن برود
لاجرم صید خواهد شد…
و هر که در آسمان عشق
بالا و بالا تر بود
از دستِ صیّٰادِ روزگار به دور خواهد بود…!
همانها که صادقانه بیخیالِ عالمند!
شاید اصلا این خیالِ عالم است
که ما را زمین گیرِ رنجِ دنیا کرده…
وگرنه پرواز اصلا مالِ انسان است
همان پروازی که منتهای رهایی است
رها شدن در آسمانِ آغوشِ او…
•
خیالِ تو مرا بیخیالِ عالم کرد
•
” أنَا الطَّریدُ الذی آوَیتَه “
من همون آواره ایم
که از دستِ دنیا
به تو پناه آوردم…
اگر خدا بخواهد اشرف مخلوقات یعنی پیامبر(ص) را در غار با سست ترین خانه که همان تار عنکبوت است حفظ می‌کند!
اگر خدا بخواهد فرعون صاحب قدرت را به وسیله ی آب که به آن می‌نازید، غرق می‌کند.
اگر خدا بخواهد درخت خشک، میوه‌دار میشود
اگر خدا بخواهد برادران یوسف او را به ته چاه می اندازند، اما او عزیز و حاکم مصر میشود.
اگر خدا بخواهد ابراهیم را از آتش سخت نمرود نجات میدهد….
