﷽

 بدون پول هم می شود دلی را شاد کرد

 حاج آقا قرائتی: این غلط است که بگوییم دوای همه دردها پول است. در حدیث می خوانیم: اگر مؤمنی از گرفتاری مؤمنی که به سختی افتاده گره گشایی کرد، خداوند کارهای او را تسهیل می کند؛ چه در دنیا و چه در آخرت. «أَیمَا مُؤْمِنٍ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ کرْبَهً وَ هُوَ مُعْسِرٌ یسَّرَ اللَّهُ لَهُ حَوَائِجَهُ فِى الدُّنْیا وَ الآخِرَهِ» چه بسا با یک راهنمایی یا یک لبخند یا یک وساطت؛ یا یک طنز.

امام باقر(ع) فرمود: «ألْقَ أَخَاکَ بِوَجْهٍ مُنْبَسِطٍ»؛ با روی باز و گشاده و خندان با برادرت دیدار کن. حضرت فرمود: «مى ‏دانید خداوند چه کسى را در قیامت نمى ‏سوزاند؟» گفتند: «نه!» فرمود: «آدم هایى که نرم هستند. خوش برخورد هستند. با مردم مأنوس مى ‏شوند. خداوند بدن اینها را بر جهنم حرام کرده است.» بدترین آدم کسى است که مردم از ترس به او احترام بگذارند. این نشانه قدرت و قاطعیت تو نیست. این نشانه بدى توست. بدترین شوهرها، شوهرى است که زنش از او بترسد. بدترین زن ‏ها، زنى است که شوهرش از او بترسد.

 کتاب خنده و گریه در آثار استاد قرائتی

بسم الله الرحمن الرحیم

و خدا را بسـیار یاد کنید باشد

که رستگار شوید.

 سوره مبارکه الأنفال آیه 45

﷽

 حاکم اسلام و شکم‌های گرسنه

امام علی علیه السلام: به خدا سوگند، من از دنیاى شما مالی فراهم نکرده‌ام و به جاى این لباس، که اکنون کهنه شده است، لباس دیگری آماده نساخته‌ام. اگر اراده کنم، به عسل مصفا و مغز گندم و جامه‌هاى ابریشمین، دست مى‌یابم.

ولى هیهات که هواى نفس بر من غلبه یابد و حرص، مرا به گزینش طعام‌ها بکشاند، در حالی که در «حجاز» یا «یمامه» بینوایى باشد که به یافتن قرص نانى امید ندارد و هرگز مزّه‌ی سیرى را نچشیده باشد.

یا شب با شکم انباشته از غذا سر بر بالین نهم و در اطراف من شکم‌هایى گرسنه باشد. آیا به همین راضى باشم که مرا ((امیرالمؤمنین)) می‌گویند ولی با مردم در سختی‌هاى روزگارشان مشارکت نداشته باشم؟

مرا براى آن نیافریده‌اند که چون چهارپایان در آغل بسته شده، غذاهاى لذیذ به خود مشغولم سازد، غافل از آن که نداند برای چه فربه‌اش مى‌سازند!

نامه 45 نهج البلاغه

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله خطاب به ابوذر :

ای ابوذر! از فردا فردا کردن در عملت بپرهیز که تو به امروز تعلّق داری و اگر فردایی بود کار فردا را انجام بده و اگر فردایی نبود هرگز پشیمانی ندارد …!

بحارالانوار، ج77، ص75

 شرط رسیدن به مادیات ، بی‌دینی نیست!

 آیت‌ الله بهجت (ره) : از دین دست برداشتیم تا دنیای ما بیشتر و بهتر شود، علاوه بر اینکه از معنویات پایین آمدیم، به ضرر دنیای ما تمام شد و همه‌ی خیرات از دست ما رفت، غافل از اینکه سرچشمه‌ی همه خیرات اوست، و از ناحیه‌ی او باید به ما برسد…

می‌خواستیم با کناره‌گیری از معنویات و دوری از دین در مادیات پیشرفت و ترقی کنیم، بدتر در مادیات هم عقب ماندیم، غافل از اینکه شرط رسیدن به مادیات، بی‌دینی نیست، وگرنه هر فرد بی‌دینی باید متمول و ثروتمند می‌بود. پس سعی کنیم خود را به حرام نیندازیم. بزرگان ما از حلال اجتناب می‌کردند، حداقل ما از حرام اجتناب کنیم!!

 در محضر بهجت ، ج ٢ ، ص 4٠٠ .