فاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ
پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و شکر نعمت من به جای آرید و کفران نعمت من نکنید.
بقره آیه
۱۵۲
وقتی زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد…
پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری…
پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی…
که من مهربانترینم در بازگشتن
(توبه 118)
سر به سجده بگذار و خدا را تسبیح کن»
مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می گفت:
بطری وقتی پر است و می خواهی خالی اش کنی خمش می کنی، هرچه خم شود، خالی تر می شود اگر کاملاً رو به زمین گرفته شود، سریع تر خالی می شود! دل آدم هم همین‌طور است…
گاهی وقت ها پر می شود از غم، از غصه از حرف‌ها و طعنه های دیگران! قرآن میگوید:
هرگاه که دلت پُر شد از غم و غصه ها، خم شو و به خاک بیفت. این نسخه ایست که خداوند برای پیامبرش پیچیده است:
ما قطعــاً می دانیم و اطلاع داریم… دلت می گیرد به خاطر حرفهایی که می زنند «سر به سجده بگذار و خدا را تسبیح کن» حجر_آیه «98»
تنها کسی که قلبت را
نخواهد شکست
همان کسی است که
قلبت را ساخته است
پس همیشه با خدا مأنوس باش
الا بذکر الله تطمئن القلوب
