استاد‌پناهیان میگفت:
“دنیا محلِ داد و ستد است!
یعنی در ازای داشتنِ یک‌چیز باید از یک‌چیز دیگرت بگذری…! “
این روزها، مدام این سوال تو ذهنم مرور می‌شه…!
حُـسین جان…؛
در ازاۍ داشتنِ کدام آرزو یا خواسته‌یِ دنیائی‌مان؛
” اربعین” کربلایت را دادیم… :)
آھ حسین علیه السلام…
من‌الغریب‌الی‌الحبیب…
«الهی وَاِلی غَیْرِکَ فَلا تَکِلْنی. اِلهی اِلی مَنْ تَکِلُنی؟ اِلی قَریبٍ فَیَقْطَعُنی اَمْ اِلی بَعیدٍ فَیَتَجَهَّمُنی اَمْ اِلَی الْمُسْتَضْعَفینَ لی وَاَنْتَ رَبّی وَمَلیکُ اَمْری اَشْکُو اِلَیْکَ غُرْبَتی وَبُعْدَ داری وَهَوانی عَلی مَنْ مَلَّکْتَهُ اَمْری.»
خدایا، مرا به که واگذار می‌کنی؟ به نزدیک تا با من به دشمنی برخیزد؟ یا به بیگانه تا با من با ترش‌رویی برخورد کند یا به آنان که خارم می‌شمرند؟ و حال اینکه تو خدای من و زمامدار کار منی. من به تو شکایت می‌کنم؛ از غربتم و دوری خانه آخرتم و سبکی‌ام نزد کسی که اختیار کارم را به او دادی.
|قسمتی از دعای عرفه|
دَر مسلَک مَن
مَعنی پَرواز چنین اَست
با بآل شِکسته
بِه هَوای تو پَریدن…
#اربآب_من
| نِمیگَم دَستِ مَنو بِگیر حُسِین(ع)
وَلی حالا کِه گِرفتی هیچوَقت رَهام نَکن….
مثـل دانـهـِ درّی برایـش نَـقــد میــشـود
