آیا زِ فراق بی‌قراری کردیم؟
در راه وصال، جانثاری کردیم؟
یک لحظه بپرسیم زِخود انصافاً ..
این هفته برای او چه کاری کردیم:)!
اللهم عجل لولیک فرج
بـانُدبـِه‌مانیـٰامدی حَـرفی نِیسـت ؛
این‌جُـمعـه‌تـوگِریـه کن
که‌مـابَـرگردیِـم
مولای مهربان و تو ای عشق من سلام
عجل ولیک الفرج آقای من سلام
در ندبه های جمعه تو را جستجو کنم
زیباترین بهانه دنیای من سلام
بیا بھ داد دل تنگ ما برس اۍ ؏ـشق !
هستید ولی نیستید…
و این غم انگیزترین نوع بودن است.
راستش از اینکه به بودنی اینچنین
عادت کنیم می‌ترسم.
از عادت به ظلم و جنگ و بی‌عدالتی و
از عادت به روزمرگی و دل‌خوش بودن
به آن می‌ترسم.
من اصلا از شاد بودن بی‌شما می‌ترسم!
مگر نه اینکه امام حیّ و حاضرید؟
پس چرا ما شما را لا‌به‌لای شیرینی‌ها
و تلخی‌های زندگیمان فراموش کرده‌ایم؟
یاد ما از خاطر شما نمی‌رود ولی من از اینکه
یاد شما را از خاطر ببریم می‌ترسم.
چه کنیم؟! ضعیفیم و فراموشکار…
برگردید تا بیش از این بنده دنیا نشده‌ایم….
