ای جان فرزند؛
هزار حکمت آموختم که از آن،
چهارصد حکمت انتخاب کردم و از آن چهارصد،
هشت کلمه برگزیدم که جامع کلمات است؛
دو چیز را هرگز فراموش مکن؛
“خدا” و “مرگ” را.
دو چیز را همیشه فراموش کن؛
“هنگامی که به کسی خوبی کردی”
“زمانی که از کسی بدی دیدی”
و هر گاه به مجلسی وارد شدی"زبان نگه دار”
اگر به سفره ای وارد شدی"شکم نگه دار”
وقتی وارد خانه ایی شدی"چشم نگه دار”
و زمانی که برای نماز ایستادی"دل نگه دار”
شاید بهشت و جهنم
جاییست سراسر از آینه
که به هر طرف نگاه کنی
با خودت روبروشوی!
[به خود بنگر،بهشت را میبینی یا جهنم را؟]
برای ساختن خانه وقت داریم، برای ساختن خودمان نه!
حضرت «آیت الله بهاءالدینی» می‌فرمودند: «این‌قدر که برای ساختن خانه وقت و هزینه صرف می‌کنیم و زحمت می‌کشیم، برای خودمان وقت نگذاشتیم و اگر برای خودمان به این اندازه وقت می‌گذاشتیم، کار ما اصلاح می‌شد.»
هنگامی که انسان قصد ساختن خانه دارد، دغدغه‌های مختلفی پیدا می‌کند؛ از زمان شروع کار و در حین کار تا این‌که این خانه به نتیجه برسد؛ ولی به ساختن خودمان این توجه را نداریم.
از کتاب ادب_عاشقیص ۳۰
ازدواج دو بال ندارد، ازدواج چهار بال دارد.
رابطه تو و همسرت
رابطه تو با خانواده همسرت
رابطه همسرت با خانواده تو
رابطه خانواده همسرت با خانواده تو
ازدواج پیوند دو قوم است، نه دو فرد
پس: نگو فقط رابطه خودم و همسرم. هر کدام از این رابطه ها که خراب شد، امکان مجادله، اختلاف، دعوا و جدایی افزایش می یابد.
