‌امام على عليه السلام:

دل هاى پاك بندگان، نظرگاه هاى خداوند سبحان است. پس هر كه دلش را پاك سازد خداوند به آن بنگرد.

غررالحكم حدیث6777

غوطه‌ور در بـــــــلاء… 

امام باقر علیه‌السلام فرمودند:

هرگاه خداوند بنده‌اى را دوست داشته باشد، او را در بــــلاء غوطه‌ور می‌سازد و بارانِ بــــلاء را بر سر او می‌ريزد. وقتی بنده دعا می‌كند، خداوند فرمايد: لبيک بندهٔ من! می‌توانم به زودی خواستهٔ تو را برآورده کنم، ولى اگر برايت ذخيره كنم، براى تو بهتر است.

 به نقل از الکافی، ج۲، ص۲۵۳

امام حسین (علیه السلام)، هنگامی که به ایشان گفته شد: ای فرزند پیامبر خدا! چگونه صبح کردی؟ 

فرمودند : صبح کردم، در حالی که پروردگارم بر فراز من و آتش، جلوی من است و مرگ، مرا می‌جوید و حساب، مرا احاطه کرده است و من، در گروِ عمل خویشم. 

نه آنچه دوست دارم، می‌یابم و نه می‌توانم آنچه را ناخوش دارم، از خود برانم. 

کارها به دست غیرِ من است. 

اگر بخواهد، عذابم می‌کند و اگر بخواهد، از من درمی گذرد. پس کدام فقیر، فقیرتر از من است؟ 

الأمالی للصدوق: ص ۷۰۷ ح ۹۷۱ و من لا یحضره الفقیه: ج ۴ ص ۴۰۴ ح ۵۸۷۳

امام صادق علیه السلام:

شرَفُ اَلْمُؤْمِنِ قِيَامُ اَللَّيْلِ وَ عِزُّهُ اِسْتِغْنَاؤُهُ عَنِ اَلنَّاسِ.

شرافت مؤمن به شب‌زنده‌دارى است و عزت او به بى‌نيازى وى از مردم است.

 اصول کافی (باب الایمان و الکفر)

جلد ۲ صفحه ۱۴۸

 امامـ حـسـیـن عليه‌ السلامـ 

فإذا أوى إلى مَنزِلِهِ جَزَّأ دُخولَهُ ثلاثةَ أجزاءٍ: جُزءاً للّهٍ، و جُزءاً لأهلِهِ، و جزءاً لنفسِهِ. 

پيامبر صلی الله علیه و آله هرگاه وارد منزل مى‌شد، اوقات خود را به سه بخش تقسيم مى‌كرد: 

بخشى را به (عبادت) خدا اختصاص مى‌داد و بخشى را به خانواده‌اش و بخشى را به خودش.

 بحار الأنوار، ج١۶، ص١۵٠، ح۴