همیشه امیدتان به خدا باشد نه بندگانش؛
چون امید بستن به غیر خدا
همچون خانه عنکبوت است :
سست، شکننده و بی اعتبار…
خدا به تنهایی برایتان کافیست..
التماس به خدا جرأت است
اگر برآورده شود ، رحمت است
اگر برآورده نشود ، حکمت است…
التماس به انسان خفت است
اگر برآورده شود ، منت است
اگر برآورده نشود ، ذلت است …
در همه حال به او اعتماد کنید
یا دائماً لا یفوت
از چه میترسی؟
از مرگ؟
مرگ نیستی نیست؛ انتقال است.
آرام باش. او تو را پس میگیرد!
او تو را خلق نکرده برای نیستی و نابودی!
روح، اصل است؛
روح تو را قبض میکند برای خودش. که همیشه پیشَش باشی. فنا و زوال در او راه ندارد. همیشه هست و خواهد بود و مراقب توست.
الهی! ای تنها جاودانِ یگانه، دلم را به ذکر خودت آرام کن…
عاشقانه_های_جوشن_کبیر، فراز 31
علامه جعفری:
اگر میخواهید بدانید یک انسان
چقدر ارزش دارد
ببینید به چه چیزی عشق مےورزد
کسی که عشقش ماشینش است
ارزشش به همان میزان است
اما کسی که عشقش خداست
ارزشش اندازه خداست
﷽
کَیفَ أَرجُو غَیرَکَ وَ الْخَیرُ کُلُّهُ بِیَدِکَ
چگونه به غیر تو امید بندم؟
درحالی که هر خوبى به دست توست.
“مناجات راجین”
دست کریم توست امیدم که هیچگاه
چشمی به دست یاریِ مردم نداشتم …