انسانی که بر خدا توکل دارد
هرگز احساس
حقارت و ضعف نمی کند
بلکه به اتکای لطف خدا و علم
و قدرت بی پایان او
خود را پیروز و فاتح می بیند
و حتی شکست‌های مقطعی
او را مایوس نمی سازد
روزی مردی زیر سایه‌ی درخت گردویی نشست تا خستگی در کند در این موقع چشمش به کدو تنبل‌هایی که آن طرف سبز شده بودند افتاد و گفت: خدایا! همه‌ی کارهایت عجیب و غریب است! کدوی به این بزرگی را روی بوته‌ای به این کوچکی می‌رویانی و گردوهای به این کوچکی را روی درخت به این بزرگی!
همین که حرفش تمام شد گردویی از درخت به ضرب بر سرش افتاد. مرد بلافاصله از جا جست و به آسمان نظر انداخت و گفت: خدایا! خطایم را ببخش! دیگر در کارت دخالت نمی‌کنم چون هیچ معلوم نبود اگر روی این درخت به جای گردو، کدو تنبل رویانده بودی الان چه بلایی به سر من آمده بود !!
اول چیزی که خدا از آن تقدیر می کند!
حاج آقا پناهیان: هر چه بیشتر به خاطر خدا صبر کنیم؛ خدا بیشتر به خاطر ما عجله خواهد کرد و هر چه بیشتر در سختی ها لبخند بزنیم؛ خداوند زودتر آسایش را به ما می رساند. انگار خدا طاقت ندارد صبر بنده ی خودش را ببیند و در آخرت هم هنگام ورود به بهشت اول از صبرشان تقدیر می کند:
” سلام علیکم بما صبرتم فنعم عقبی الدار “
آیت الله بهجت(ره):
اگر از حال انسان معلوم شود که میخواهد نماز شب بخواند، بیدارش میکنند،
بدون احتیاج به دعاها و آیات معهوده و این بیدار کردن به طرق مختلف است…
