امید بستیم به خودش؟
یا هنوز به هزار و یک اسباب و علل،
چنگ میزنیم و دل خوش میکنیم؟
یک لحظه به خودمون نگاه کنیم
میبینیم بیشترمون
شبیه تصویرى که حضرت علی در
نهج_البلاغه ترسیم کرده هستیم!
این خطاب امیرالمومنین به من و شمایی هست
که ادعاى توکل داریم
اما درست در بزنگاه ها،
امیدمون و اعتمادمون
فقط به بنده هاى خداست!
علی ع سوگند خورده که دروغ میگوییم!
همینقدر تلخ
همینقدر تکان دهنده!
” الدنیا،ضُحْکَةُ مُستَعبِرٍ “
دنیا، مضحکه اى گریه انگیز است.
غررالحکم
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اَلتَّحَدُّثُ بِنِعَمِ اللهِ شُکرٌ وَ تَرکُ ذلِکَ کُفرٌ، فَاربِطُوا نِعَمَ رَبِّکُم بِالشَّکرِ وَ حَصِّنُوا اَموالَکُم بِالزَّکاهِ؛
یاد کردن نعمتهای خداوند، شکر است و ترک آن ناسپاسی است. پس نعمتهای پروردگارتان را به شکر پیوند دهید، و داراییهای خود را با پرداخت زکات، حفظ کنید.
حیاة الامام موسی بن جعفر(ع)، ج1، ص248
آیت_الله_بهجت
خداوند نوازل و بلاها را بدون حکمت، و بدون ملاک و مصلحت نمی‌فرستد، بلکه برای دعا و تضرع ما می‌فرستد. بنابراین، برای رفع آنها دعا لازم، و تضرع به درگاهش مطلوب است؛
فَلَوْلا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا {انعام،43}
پس ای کاش وقتی بلا و سختی ما به آنان می‌آمد، تضرع می‌کردند.
درمحضربهجت ج2ص379
از خدا نمی توان پیشی گرفت
أمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَنْ یَسْبِقُونَا سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ
آیا آنان که مرتکب زشتی ها می شوند، پنداشته اند که می توانند بر ما پیشی گیرند؟! چه بد داوری می کنند.
سوره عنکبوت آیه4
