از خدا نمی توان پیشی گرفت
أمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَنْ یَسْبِقُونَا سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ
آیا آنان که مرتکب زشتی ها می شوند، پنداشته اند که می توانند بر ما پیشی گیرند؟! چه بد داوری می کنند.
سوره عنکبوت آیه4
بہ خداوند اعتماد کن
گاهے بهترین ها را
بعد از تلخ ترین تجربہ ها
بہ تو مے دهد
تا قدر زیباترین چیزهایے کہ
بہ دست آوردے را بدانی
سر به سجده بگذار و خدا را تسبیح کن»
مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می گفت:
بطری وقتی پر است و می خواهی خالی اش کنی خمش می کنی، هرچه خم شود، خالی تر می شود اگر کاملاً رو به زمین گرفته شود، سریع تر خالی می شود! دل آدم هم همینطور است…
گاهی وقت ها پر می شود از غم، از غصه از حرفها و طعنه های دیگران! قرآن میگوید:
هرگاه که دلت پُر شد از غم و غصه ها، خم شو و به خاک بیفت. این نسخه ایست که خداوند برای پیامبرش پیچیده است:
ما قطعــاً می دانیم و اطلاع داریم… دلت می گیرد به خاطر حرفهایی که می زنند «سر به سجده بگذار و خدا را تسبیح کن» حجر_آیه «98»
