عجیب است گاهی ما به کسی
که در پُست و مقام یا ثروت از ما پیشی
گرفته حسادت میورزیم اما هنگامی که کسی:

 در صف اول نماز یا در حفظ
قرآن ازما پیشی گرفته، غبطه نمیخوریم

و علت آن بسیار واضح است و آن
عشق به دنیا و فراموش نمودن آخرت است.

•{ بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ
الدُّنْیَا وَالْآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى }•

 بلکه شما زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح
میدهید، در حالی که آخرت بهتر و پایندتر است.

هنگامی که برادران یوسف می خواستند او را به چاه بیفکنند، وی خندید. برادرانش تعجب کردند و گفتند: برای چه می خندی؟

یوسف گفت:
فراموش نمی کنم روزی را که به شما برادران نیرومندم نظر افکندم و خوشحال شدم و گفتم:
کسی که این همه یار و یاور نیرومند دارد از حوادث سخت چه غمی خواهد داشت. روزی به بازوان شما دل بستم، اما اکنون در چنگال شما گرفتارم و به شما پناه می برم…

خدا شما را بر من مسلط ساخت تا بیاموزم که به غیر او حتی بر برادرانم تکیه نکنم…

الهی!

ستوده ترین ستایش ها سزاوار توست ، ستایش مان را بپذیر
الهی مقصود تویی ، چشمه های امید را بسویمان سرشارکردی
الهی به فضل تو یاری جستیم ، درهای رحمتت را برویمان بگشا
الهی تویی مهیای فریاد رس ، در پناه تو به جود و کرم و خوشنودی رسم

خــــدا
نه نیاز به وقت قبلی دارد
نه امروز و فردا می‌کند
صبح باشد یا شب
حالت خوش باشد یا ناخوش
لبخند بزنی یا گریه کنی
با لبخند همیشگی‌اش
شنوندۀ تمام حرف‌هایت است

الهی:
مهربانی ات راچتر کردی
برسرم
سر بہ هواگفتم بی نیازم
مشتم رابازنکردی درمقابل خلق
گفتم شانس بامن یاربود
ناشکری هایم راندیده گرفتی
وگفتم
هر چه رسیدحقم بود
الهی:
دریافتم
‌‌دل شکستن رایادم ندادی شکر
زیاده خواهی راازقلبم پراندی شکر
مرابہ جایی بیشتر ازلیاقتم رساندی شکر
قدرشناسی محبت هارابہ قلبم نشاندی
شکر
یاریم کن بہ روزهایی کہ پشت سرخواهم نهاد بالذت ورضایت نگاه کنم وآخرش سرافکنده خودت وخلقت نباشم…..