ای خدای مهربان ؛
به من دلی عطا کن که
مشتاق نزدیکی به تو باشد.
و زبانی که صادق ترین سخنانش
به سوی تو بالا رود.
و دیده حقیقت بینی که
به درگاه تو تقرب جوید….
خداوندا…
آنکه به تو معروف شد
هرگز مجهول و بی نام نشود
و هر که به تو پناه آورد هرگز خوار نگردد.
و هر که تو به او توجه کنی
هرگز بنده دیگری جز تو نشود.
بارالها…
هر که به تو راه یافت روشن شد
و هر که به تو پناه آورد پناه یافت .
من به درگاه تو پناه آورده ام .
پس تو ای مهربانم….
نیت نیک مرا به رحمت و محبت خود
ناامید مساز و از فروغ محبت و
عنایتت مرا بهره مند فرما ..
آمیـن….
أَذِقنَا حَلاوَةَ وُدِّکَ وَ قُربِکَ..
شیرینى محبّت و مقام قربت را به ما بچشان..
“مناجات المطیعین”
حکایت این روزامون خیلی جالبه…
یه ویروس کوچیک شد معلم مون، خیلی چیزا رو بهمون یادآوری کرد،
یادمون اومد که …
نظافت چقدر مهمه
تدبیر چقدر لازمه
سلامتی چقدر با ارزشه
اطرافیانمون چقدر برامون عزیزن
در کنار عزیزانمون بودن، چقدر لذت بخشه
تک تک ثانیه های عمرمون چقدر ارزش دارن
انسان چقدر ناتوانه
مرگ چقدر میتونه نزدیک باشه
این ویروس یادمون انداخت که سلامتی، امنیت و آرامش چه نعمت های بزرگی بودن و حواسمون بهشون نبود
و مهمترین چیزی که یادمون انداخت، آره مهمترینش
این که خدا چقدر بزرگه، چه قدرت بزرگیه…
ویروسی که حتی با چشم دیده نمیشه، خیلی چیزا رو به یک دنیا یاد آوری کرد …
هَٰذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِی مَاذَا خَلَقَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ
سوره مبارکه لقمان آیه 11
اینها (که میبینید) آفریدههای خدایند، شما به من نشان دهید آنانی که جز خدایند چه چیز را آفریدهاند؟ (تا شایستگی پرستش و شراکت در الوهیّت را داشته باشند). بلکه ستمگران (کفرپیشه) در گمراهی آشکاری هستند.
مناجات زیبای شهید دکتر چمران :
خدایا …
از بد کردن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت
اما شکایتم را پس میگیرم …
من نفهمیدم! فراموش کرده بودم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت، نگاهم به تو باشد …
گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست ،
معنایش این نیست که تنهایم …
معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت …
با تو تنهایی معنا ندارد !
مانده ام تو را نداشتم چه میکردم …!
دوستت دارم ، خدای خوب من …
هدیه به ارواح مطهر شهدا صلوات