فَاذکُرونی أَذکُرکُم (بقره/۱۵۲)
به یاد من باشید، تا به یاد شما باشم!
خدا را در نعمتها و خوشی‌ها یاد کنیم..
تا او هم، ما را در سختیها و گرفتاری‌ها یاد کند.
خانه ات که اجاره ای باشد
دائم به کودکت می گویی :
میخ نکوب
روی دیوارها نقاشی نکش
و مراقب خانه باش.
اما اینهمه مراقبت برای چیست ؟!
چون خانه مال تو نیست، مال صاحبخانه ست
چون این خانه دست تو امانت است
خانه ی دلت چطور !؟
خانه ی دل مال خداست
در خانه ی خدا
میخ نا امیدی و یاس نکوب.
خانه دلت همیشه آباد
در جوشن كبير يك عبارتی هست
كه مى گوييم:
” يا كٓريمٓ الصَّفْح “
معناش خيلى جالبه :
یك وقتی یك کسی تو رو می بخشه اما یادش نمیره
که فلان خطا رو کردی و همیشه یك جوری نگات
می کنه که تو می فهمی هنوز یادش نرفته؛
یك جورایی انگار که سابقه بدت رو مدام به یادت میاره.
ولی یك وقتی، یك کسی تو رو می بخشه و یک طوری فراموش می کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی.
اصلا هم به روت نمیاره.
به این نوع بخشش میگن صَفح.
و خدای ما اینگونه است…
از صمیم قلب می گویم:
“يا كٓريمٓ الصَّفْح”
برای خداوند فرقی ندارد که تو برایش نماز بخوانی یا نه !
برایش روزه بگیری یا نه !
فرقی ندارد چقدر برای عزیزانش ضجه زده باشی !
اما اینها برای من و تو فرق می کند .
و این فرق زمانی شروع شد که من و تو بر سر خدایمان جدل کردیم
من گفتم من با ایمان ترم تو گفتی من!
و فراموش کردیم که خدای هر دویمان یکی ست فقط راه اتصالمان به او فرق دارد
به راه های اتصالی یکدیگر به خدا دست نزنیم !
اجازه بدهیم هر کس به گونه ی خودش به خدایش وصل شود نه به شیوه ما!
خداوند عارف عاشق می خواهد نه مشتری بهشت.
دکتر الهی قمشه ای
در بيمارستان‌ها وقت شام و ناهار، غذاها خيلي متفاوت است!
به يك نفر سوپ، چلوكباب و دسر مي دهند،
به يك كسي فقط سوپ مي دهند،
به يك نفر حتي سوپ هم نمي‌دهند و مي‌گويند كه فقط آب بخور،
به يك كسي مي‌گويند كه حتي آب هم نخور!!
جالب است كه هيچ كدام از اين بيماران اعتراض ندارند…
زيرا آنها پذيرفته‌اند كه كسي كه اين تشخيص‌ها را داده است، طبيب است و آن كسي كه طبيب است حكيم است…
پس اگر خدا به يك كسي كم داده يا زياد داده، شما گله و شِكوه نكنيد كه چرا به او بيشتر داده‌اي و به من كمتر…
اين كارها روي حساب و حكمت است…
همه اینها درست البته بشرطی که ما تنبلی و سهل انگاری خودمان را به پای حکمت خداوند قرار ندهیم…
