و این شد حکایتِـ عاشقۍ!
آوارھ بودم،
پناهم دادۍ…

- مُناجاةُ‌المُحِبِّین…

نجویم جدایۍ زِ آغوش تو…

خداوند می فرماید :
هرچه دیدی هیچی مگو !
من هم هرچه دیدم هیچی نمیگم …

یعنی تو در مصائب صبور باش
و چیزی نگو، منم در خطاهایت چیزی نمیگم !
هرچه درد را آشکارتر کنی، دوا دیرتر پیدا میشود.

اگر با ادب بودی و چیزی نگفتی راه را نشانت میدهد …
باید زبانت را کنترل کنی ولو اینکه به تو سخت بگذرد ؛ چون با بیانش مشکلاتت رو چند برابر میکنی !

صبور باش راه باز میشود …

“حـــاج اسماعیــل دولابـی”

“اللهم لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِي غَافِراً…”

_خدایا
كسي را پيدا نمي كنم
مرا ببخشد!

جز تو!

استاد علی صفایی:

«به حقِ حق، قسم
وقتی در روز قیامت
خداوند اولیای خود را
محشور می‌کند و ما می‌بینیم
که غم و غصه‌های آنان چه بوده
به حال خود گریه می‌کنیم و
شرمنده می‌شویم که چقدر
غصه‌های ما حقیر بوده است!»