امام_علی(ع)
هر کس که مهلتش به سر آید،براى جبران گذاشته مهلتى مى طلبد، و به هر کس که مهلتى داده شود در انجام کار، امروز و فردا مى کند.
نهج_البلاغه حکمت 285
﷽
رهبـــــــــرم !
عڪست را هر روز مرور مےڪنم
تا نڪند یادم برود؛
براے لبخند چہ ڪسے مےجنگم …
بہ عڪست خیره مےشوم و نگاهم درنگاهت
گره مےخورد؛
انگار تمام دلخوشے ام تو هستے
اللهم احفظ لنا سیدنا و امامنا و نور عیننا و قلبنا الذی بین جنبینا قائدنا الخامنه ای
“یا رب” که میگویم
خیالم راحت میشود
دلم آرام میگیرد
که کسی تا آخر هوایم را دارد …
رب، یعنی پرورش دهنده
یعنی چیزی را از همان اولِ اول
مثل یک دانهٔ کوچک پرورش دهی،
مراقبش باشی، آب و آفتابش را
اندازه بگیری …
برایم ربوبیت کردهای که اکنون اینجایم
اما اقرار میکنم آفت زدهام
و خیلی وقت است که گُل نمیدهم
اما خیالم راحت است که مراقبم هستی
گیرم چند روزی سخت بگذرد
آب و آفتابم کم شود …
اما به حکمتت که فکر میکنم
خیالم راحت میشود …
دوباره سرزنده و شاداب میشوم،
وقتی که تو مراقب و شنونده احوالم هستی
یارب نظر تو برنگردد
برگشتن روزگار سهل است
در محضر حاج اقا دولابی ره:
هرجا خدا امتحانت ڪرد،و یڪ خورده عقب رفتی،غصه نخور.این امتحان لازم بود تا به ناقص بودن خود پی ببری.یڪ ڪمی تلاش می ڪنی جبراݧ میشود،امتحان فضل خداست و برای رشد خلق نافع و لازم است..