برای بعضی ها باید ریشه بود،
تا امید به زندگی را به آنها بدهیم.

 برای بعضی ها باید تنه بود،
تا تکیه گاه آنها باشیم.

 برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود،
تا عیب های آنها را بپوشانیم.

 برای بعضی ها باید میوه بود،
تا طعم زندگی کردن را به آنها بیاموزیم
نه زنده ماندن را