عند فناء الصبر یاتی الفرج

روزى زنى خدمت امام صادق ” سلام الله علیه ” رسید و گفت:

پسرم به مسافرت رفته و غیبت او طولانى شده و اشتیاقم به دیدنش شدت یافته. برایم‏ دعا کنید.
حضرت فرمود: بردبار باش.
این ماجرا سه بار تکرار شد. دفعه آخر، آن زن عرض کرد: تا کی صبر کنم؟ به خدا سوگند، صبرم تمام شده.
حضرت فرمود: به منزل خود بازگرد. خواهى دید فرزندت از سفر برگشته است.
زن رفت و با کمال تعجّب، دید که فرزندش از سفر برگشته است.
نزد حضرت بازگشت و گفت: آیا بعد از پیامبر خدا، وحى [بر شما] نازل شده است؟
حضرت فرمود:
نه، ولى [پیامبر صلى الله علیه و آله‏] فرموده است:
« عِندَ فَناءِ الصَّبرِ یَأتِی الفَرَجُ. هنگام تمام شدن صبر، فرج مى‏ آید».
وقتى گفتى: صبرم تمام شده، دانستم که خداوند با آمدن فرزندت، فرج تو را رسانده است.

 وسائل الشیعة، ج 15، ص 264.

 همه حرف همین است:
آن روزی که بشر با همه وجودش، بر تئوری «سوختن و ساختن با وضع موجود» خطّ بطلان بکشد و این صبر مذموم به پایان برسد و از خدا تنها منجی را طلب کند؛ فرج خواهد رسید.

امام علی(ع):

زمانی که مهدی ظهور کند،
زمین چنان برکات و گنج هایش را خارج می کند که دیگر فقیری یافت نمی شود که به آن صدقه دهند. ?

بحار؛52:338

سلام_امام_زمانم

 أیّها الناس بخواهید که آقا برسد
 بگذارید دگر درد به پایان برسد

 همگی در پس هرسجده بخالق گویید
 که به ما رحم کند یوسف_زهرا برسد

اَلّلهُمَّـ عَجِّل لِوَلیِّک الفَرَج

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است ..مثل شهری که بروی گسل زلزله هاست
یا صاحب الزمان ..
ما هر چه می کشیم

از این بی تو بودن است

انتظار_در_آخرالزمان

مفضّل بن عمر جعفىّ از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمودند:

همانا صاحب این امر داراى دو غیبت است یکى از آن دو چندان به درازا مى کشد که پاره اى از مردم بگویند: مرده است، و بعضى گویند: کشته شده، و عدّهاى از ایشان مى گویند: او رفته است.

و از اصحابش جز افراد اندکى کسى بر امر او باقى نمی ماند و از جایگاهش هیچ کس از دوست و بیگانه آگاهى نمى یابد مگر همان خدمتگزارى که به کارهاى او مى رسد.

 الغیبة( للنعمانی)، ص: 171