خداوندا!
مرا انسانی بساز که ترا بشناسد و خود را بشناسد.
مرا چندان قوی گردان که به گاه ناتوانی از سستی خود آگاه گردم.
چنان جسور و با شهامتم کن که به هنگام وحشت جرأت مقابله با خویش را داشته باشم.
مرا انسانی بساز که به هنگام شکست شرافتمندانه در خود احساس کبر و غرور کنم و به گاه پیروزی فروتن و نجیب باشم.
مرا انسانی بساز که از ناملایمات زندگی روی برنتابم.
به هنگامی که باید سینه سپر کنم پشت برنگردانم.
مرا انسانی قرار بده که دلش روشن و صاف و هدف زندگیش عالی باشد. پیش از اینکه در اندیشه فرمانروایی بر دیگران باشم بر خویشتن حکومت کنم.
مرا انسانی بساز که خندیدن را بیاموزد اما گریستن را نیز هرگز از خاطر نبرد.
انسانی که گام در آینده بگذارد ولی گذشته را نیز هرگز فراموش نکند.
و از همه مهمتر در مقابل چشمان جادویی و افسونگر هیچ کس تسلیم نشود و مسحور نگردد.
خدایا من تاب تحمل ندارم مرا به حال خود وامگذار ای مهربانترین مهربانان و ای بهترین تکیه گاه و پناه امیدواران.
منبع:با خدا باش پادشاهی کن
نه برگ گلی
به شاخه ها میماند
نه هیچ کسی
بـه جز خدا می ماند ،
خوش باش و
بدی نکن که از ما تنها
یک خوبی و
یک بدی بـه جا مے ماند
خدایا
تمنا می کنم از تو خودت را
مرا و زندگی مرا به سمت و سویی
پیش ببر که انتهایش تو باشی
و نور عشق تو باشد
ای خدای یگانه و ای تنها امید
و آرزوی من
امام_علی_علیه_السلام :
«واصِلوا مَن تُواصِلونَهُ فِی اللّهِ ، وَ اهجُروا مَن تَهجُرونَهُ فِی اللّهِ سُبحانَهُ . »
«چون با کسى ارتباط برقرار مى کنید ، به خاطر خدا ارتباط داشته باشید ، و چون از کسى دورى مى کنید ، به خاطر خدا ، دورى کنید.»
غرر الحکم : ج ٦ ص ٢٣٨ ح ١٠١٢٠