دلنوشته مهدوی
15 فروردین 1398
«بسم الله الرحمن الرحیم»
السلام علیک یا مولانا یا صاحب الزمان (عج)
آقای مهربانم سلام…!
مدتی میشود که بهانههای مختلف، پنجره ی روشنی را بر من بسته است…
مثل همه ی اهل زمانهام!
آخر مردمان زمانه ی ما،
به بهانه ی زندگی پر ز نور، در تاریکی سر میکنند…
به بهانه ی چیدن گلی، به بوستان نقاشی شده ی تابلوی کاغذی چشم میدوزند…
به بهانه ی سیرابی، سرابها از پس هم میگذرانند…
و به بهانه ی انتظارت، بر پشت دیوار غیبت تکیه میزنند…
و…
بهانه پشت بهانه…
گویی کسی نیست تا برخیزد و بیبهانه، سنگی از این دیوار غیبت برچیند