بهترین سلطان عالم از همه تنهاتر است…

مولای غریبی که از سال ۲۲۵ هجری قمری یعنی بیش از یازده قرن برای نجات ما بیچارگان و سرگشتگان وادی جهل و تباهی آمده است و منتظر ما است که به سویش بیاییم ولی ما خود را به نابینایی زده ایم و مثل اینکه او را نمی‌بینیم وهمیشه میگوییم او برای آینده است درحالیکه زمان ما همان آینده های دوری است که نسل های قبل و قبل او را به این زمانها مربوط می دانستند

اما او هیچ گاه از ما خسته نشده و به کودکی و جهالت ما نگاه نکرده و همیشه مشتاقانه منتظر بازگشت ما به سوی خود است.