مهدی فاطمه(س)
12 فروردین 1398
نمی دانی که چه قدر دلم برای لحظه های آمدنت تنگ شده است .
ای کاش تو می آمدی بر شنزار قلبم می باریدی.
ای کاش تو می آمدی وبا باریدن ابر کرامت یکباره وجودم را دریایی می کردی.
ای کاش تو می آمدی تا گلها نفس تازه می کشیدند ودرختها روزی هزار بار سبز می شدند امروز باغ خیالم می تپید بیش از همیشه.
امروز دستهایم را به بوی نیایش به سوی تو دراز می کنم وآسمان بی کرانت را به وضوح لمس می کنم ودستهایم تا نهایت آسمان قد می کشند
واز چشمانم اقیانوس ها جاری می شوند.
اللهم عجل لولیک الفرج