در جوشن كبير يك عبارتی هست
كه مى گوييم:
” يا كٓريمٓ الصَّفْح “

معناش خيلى جالبه :
یك وقتی یك کسی تو رو می بخشه اما یادش نمیره
که فلان خطا رو کردی و همیشه یك جوری نگات
می کنه که تو می فهمی هنوز یادش نرفته؛
یك جورایی انگار که سابقه بدت رو مدام به یادت میاره.
 
ولی یك وقتی، یك کسی تو رو می بخشه و یک طوری فراموش می کنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی.
اصلا هم به روت نمیاره.
به این نوع بخشش میگن صَفح.
و خدای ما اینگونه است…
از صمیم قلب می گویم:
“يا كٓريمٓ الصَّفْح”