?مولای غریب و تنهای من #پدر مهربانِ اهل عالم، سلام؛ میخواهم از غربتت بگویم غربتی که ۱٢ قرن است ریشه دوانیده، غربتی که اشک آسمان را جاری ساخته، که حتی برای برخی از محبانت #غریب و ناشناخته است، غربتی که اجداد طاهرینت پیش از تولد تو بر آن گریسته اند.

?از خود آغاز میکنم که اگر هر کس از خود شروع کند امر #فرج اصلاح خواهد شد. می‌خواهم به سوی تو برگردم یقین دارم بر گذشته های پرغفلتم کریمانه چشم می پوشی می دانم #توبه ام را قبول میکنی می دانم درهمان لحظه، روز، ماه و سال های غفلتم برایم #دعا میکردی…

?پدر جان با انکه نمی بینمتان ولی حس میکنم همه جا هوایم را دارید. مهربانم دفتری گرفته ام و هر زمان که #دلتنگ‌تر و بیقرارتر میشوم برایتان نامه مینویسم گاه از آرزوی دیدارتان. گاه از شکایت هایم از زمانه، گاه خبرهای خوش.

?و مطمئنم که میخوانید و برای رفع مشکلم دعا میکنید امروز آمده ام که بنویسم مولای من اگر بیایی دیگر غمی نمی ماند دیگر شکایتی نمی ماند تو بیایی همه چیز و همه جا زیباست کینه نمی ماند حسد محو میشود همه جا #عشق می ماند و #محبت. پس پدرم میشود امروز هنگام #نماز دستهای مهربانت را به دعا بلند کنی و بفرمایی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج به حق حسین علیه السلام؟