قال الإمام الهادی علیه السلام:

ـ فِی الزِّیارَةِ الجامِعَةِ الَّتی یُزارُ بِهَا الأَئِمَّةُ علیهم السلام ـ : مَوالِیَّ لا اُحصی ثَناءَکُم، ولا أبلُغُ مِنَ المَدحِ کُنهَکُم ، ومِنَ الوَصفِ قَدرَکُم ، وأنتُم نورُ الأَخیارِ ، وهُداةُ الأَبرارِ ، وحُجَجُ الجَبّارِ ، بِکُم فَتَحَ اللّه ُ ، وبِکُم یَختِمُ ، وبِکُم یُنزِلُ الغَیثَ ، وبِکُم یُمسِکُ السَّماءَ أن تَقَعَ عَلَى الأَرضِ إلاّ بِإِذنِهِ

امام هادی علیه السلام می فرمایند:

ـ در زیارت جامعه که امامان را با آن زیارت مى کنند ـ : اى سرورانم! من نمى توانم ستایش شما را شماره کنم و به کُنه مدح شما برسم و به توصیف منزلت شما دست یابم. شما نور برگزیدگان و هدایتگر نیکان و حجّتهاى خداوند جبّار هستید که خداوند به سبب شما هر کارى را آغاز مى کندوپایان هر کارى را به سبب شما مقرّر مى فرماید و در پرتو وجود شما باران فرو مى ریزد وبا شما آسمان را نگاه مى دارد تا مگر به اذن او فرو نیفتد.

التهذیب : 6 / 99 / 177 ، وراجع : ص 156 / 169 من کتابنا هذا .