قال الإمام الهادی علیه السلام:

ـ فِی الزِّیارَةِ الجامِعَةِ الَّتی یُزارُ بِهَا الأَئِمَّةُ علیهم السلام ـ : مَوالِیَّ لا اُحصی ثَناءَکُم، ولا أبلُغُ مِنَ المَدحِ کُنهَکُم ، ومِنَ الوَصفِ قَدرَکُم ، وأنتُم نورُ الأَخیارِ ، وهُداةُ الأَبرارِ ، وحُجَجُ الجَبّارِ ، بِکُم فَتَحَ اللّه ُ ، وبِکُم یَختِمُ ، وبِکُم یُنزِلُ الغَیثَ ، وبِکُم یُمسِکُ السَّماءَ أن تَقَعَ عَلَى الأَرضِ إلاّ بِإِذنِهِ

امام هادی علیه السلام می فرمایند:

ـ در زیارت جامعه که امامان را با آن زیارت مى کنند ـ : اى سرورانم! من نمى توانم ستایش شما را شماره کنم و به کُنه مدح شما برسم و به توصیف منزلت شما دست یابم. شما نور برگزیدگان و هدایتگر نیکان و حجّتهاى خداوند جبّار هستید که خداوند به سبب شما هر کارى را آغاز مى کندوپایان هر کارى را به سبب شما مقرّر مى فرماید و در پرتو وجود شما باران فرو مى ریزد وبا شما آسمان را نگاه مى دارد تا مگر به اذن او فرو نیفتد.

التهذیب : 6 / 99 / 177 ، وراجع : ص 156 / 169 من کتابنا هذا .
 

از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده که فرمودند:

انسان، هر موقعی از شب که بیدار می شود و وضو می گیرد و به نماز می ایستد، خداوند به هفت صف از ملائکه دستور می دهد که پشت سر این بنده اقتدا کنند و نماز بخوانند.

عدد هر صف آن‌ها را جز خدا هیچ کس نمی داند.

موقعی که نماز شما تمام شد، به عدد هر یک از این ملائکه، خدا مقامی از مقامات بهشتی به شما می دهد.

بحارالانوارج84ص136

‏امام علی علیه السلام‏:

فَتَدَارَکْ مَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِکَ وَ لَا تَقُلْ غَداً أَوْ بَعْدَ غَدٍ فَإِنَّمَا هَلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکَ بِإِقَامَتِهِمْ عَلَى الْأَمَانِیِّ وَ التَّسْوِیفِ حَتَّى أَتَاهُمْ أَمْرُ اللَّهِ بَغْتَةً وَ هُمْ غَافِلُونَ.‌

 آنچه را که از عمرت باقی مانده دریاب، و مگو فردا و پس فردا که بسیار کسان پیش از تو سرگرم آرزوها و امروز و فردا کردن‌ها گشتند، و گرفتار اجل شدند و غفلت زده مردند.

 الکافی/جلد 2/ص/136

‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏

 الْمُؤْمِنُ لَا یَحِیفُ عَلَى مَنْ یُبْغِضُ، وَ لَا یَأْثَمُ فِیمَنْ یُحِبُّ.

 از صفات مؤمن این است که به آن که دشمن دارد ستم نمی‌کند و به خاطر آنکه دوستش دارد مرتکب گناه نمی‌شود.

 بحار الانوار/جلد 64/ص311

عمر طولانی در طاعت خدا بهتر است از …

قال الإمامُ الصّادقُ علیه السلام ـ لرجُلٍ یَتَمنَّى المَوتَ ـ تَمَنَّ الحَیاةَ لِتُطیعَ لا لِتَعصیَ، فلَأن تَعیشَ فتُطیعَ خَیرٌ لکَ مِن أن تَموتَ فلا تَعصیَ و لا تُطیعَ . ( عیون أخبار الرِّضا : 2/3/3)

 ترجمه:
امام صادق علیه السلام ـ به مردى که آرزوى مرگ مى کرد ـ فرمود : آرزوى زندگى کن، تا اینکه [خداى را ]اطاعت کنى و معصیتش نکنى؛ زیرا که اگر زنده باشى و اطاعت کنى، برایت بهتر از این است که بمیرى و نه طاعت کنى و نه معصیت.